O prevođenju, kao i o svakoj profesiji sa kojom veliki broj ljudi ne dolazi u redovan kontakt, preovlađuje mišljenje koje je najčešće zasnovano na nedostatku informacija i ličnim stavovima. U velikoj većini slučajeva ispostavlja se da je to mišljenje pogrešno, što dovodi do nesporazuma i nesuglasica kada se javi potreba za uslugama te profesije. Ti nesporazumi na kraju mogu uzrokovati raskid saradnje na obostranu štetu: prevodilac ili prevodilačka agencija ostaje bez poslovne prilike, a klijent se često obraća strani koja će ispuniti njegove zahteve u skladu sa njegovim uverenjima iz čega često proizilazi lošiji kvalitet prevoda i pogrešno mišljenje o prevođenju. Cilj ovog teksta je da predstavi neke od najčešćih netačnih shvatanja prevođenja kako bi se objasnila njegova prava priroda.
Poznavanje dva ili više jezika automatski podrazumeva umeće prevođenja.
Ovo je možda i najčešća predrasuda o prevođenju koji proističe iz nedovoljnog poznavanja prevodilačke profesije i svih aktivnosti koje ona obuhvata. Prevođenje nije samo prebacivanje reči sa jednog jezika na drugi i poznavanje više jezika ne garantuje da će osoba moći jasno da prenese nameravanu poruku i sve njene nijanse. Većina pismenih i usmenih prevodilaca su profesionalci sa stručnom obukom i višegodišnjim iskustvom.
Nema razlike između pismenog i usmenog prevođenja.
Pojam „prevodilac“ u javnosti obično obuhvata kako pismene tako i usmene prevodioce, stoga veoma mali broj ljudi zna koliko su ta dva vida prevođenja zapravo različita. Pismeni i usmeni prevodioci moraju ovladati različitim veštinama: pismeno prevođenje zahteva opširno poznavanja pravila jezika i rad sa prevodilačkim alatima dok usmeni prevodioci moraju da ovladaju brzinom razumevanja i prenošenja govornikove poruke pri čemu se oslanjaju na sopstveno pamćenje, snalažljivost i sposobnost hvatanja beležaka.
Mašinsko prevođenje će u potpunosti zameniti ljudske prevodioce.
Iako mašinsko prevođenje može biti veoma korisno, njegov rezultat se još uvek ne može uporediti sa ljudskim prevodiocima naročito kada su u pitanju duži tekstovi. Pri prevođenju se mora uzeti u obzir kontekst teksta, prisustvo slenga, idioma, kulturoloških nijansi i još mnogo stvari za koje mašinsko prevođenje nije sposobno. Treba napomenuti da se javlja i pogrešno poistovećivanje mašinskog prevođenja (npr. Google Translate) sa prevodilačkim alatima (npr. Trados) što ponekad dovodi do izbegavanja upotrebe oba sredstva i propuštanja pogodnosti koje ona pružaju.
Prevođenje je jednostavno i brzo
Mnogi klijenti se obraćaju prevodiocima i prevodilačkim agencijama u zadnji čas smatrajući da je prevođenje jednostavan zadatak koji se može brzo obaviti bez obzira na dužinu i tematiku izvornog teksta. Međutim, prevođenje zahteva brojne aktivnosti uključujući istraživanje teme i oblasti teksta, traženje odgovarajućih termina, lektorisanje i uređivanje teksta itd. koje zahtevaju dovoljno vremena kako bi konačni prevod bio precizan i kvalitetan.
Svaki prevodilac može da prevodi svaku oblast
Može se reći da ova predrasuda proizilazi direktno iz prethodne. Klijenti često smatraju da prevodioci podjednako dobro vladaju terminologijom iz mnogobrojnih oblasti ma koliko one bile specijalizovane. Međutim, iskusni prevodioci su najčešće specijalizovani za nekoliko povezanih oblasti (npr. mediji, telekomunikacije, informacione tehnologije) kako bi mogli da prate najnovije promene i trendove u tim oblastima. Prevodilac koji se godinama bavi prevođenjem iz oblasti telekomunikacija imaće mnogo poteškoća sa prevođenjem medicinskih tekstova, stoga je najbolje potražiti prevodioce koji su specijalizovani za oblast koja je klijentu potrebna.